Εργοθεραπεία

Η Εργοθεραπεία είναι μία ειδικότητα υγείας που σχετίζεται με την ικανότητα του ατόμου να λειτουργεί ανεξάρτητα  στο περιβάλλον του και  να φέρει τις απαραίτητες για την καθημερινή ζωή του  δεξιότητες. Απευθύνεται σε  παιδιά και ενήλικες με αναπτυξιακά, οργανικά, συναισθηματικά ή  κοινωνικά ελλείμματα με στόχο την αυτό-εξυπηρέτηση, λειτουργικότητα, γνωστική ανάπτυξη, κοινωνικοποίηση, παραγωγικότητα και τελικά την ικανοποίηση του ίδιου του ατόμου από την ποιότητα ζωής του.

Κάποιες από τις περιπτώσεις στις οποίες παρεμβαίνει είναι:

 

·         Νοητική υστέρηση

·         Αισθητηριακές διαταραχές ( τύφλωση , κώφωση )

·         Αναπτυξιακή καθυστέρηση

·         Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές

·         Διαταραχές ελλειμματικής προσοχής και Υπερκινητικότητας

·         Μαθησιακές δυσκολίες

·         Διαταραχές της επικοινωνίας

·         Εγκεφαλική παράλυση ή άλλες νευρολογικές παθήσεις

Ο εργοθεραπευτής αξιολογεί κάθε παιδί-άτομο και οργανώνει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα εστιάζοντας κάθε φορά στις ιδιαίτερες ανάγκες, δυσκολίες και δυνατότητές του. Οι παρεμβάσεις  αφορούν πιο συγκεκριμένα την βελτίωση και ανάπτυξη δεξιοτήτων: αδρής και λεπτής κινητικότητας,  της ανάπτυξης της γνώσης του εαυτού και του σώματος, χειρισμού μικρών και λεπτών αντικειμένων όπως κουτάλι, πιρούνι, κουμπιά κλπ, κινητού συντονισμού, προσοχής και συγκέντρωσης, αισθητηριακών δεξιοτήτων, προσαρμοστικότητας και συναισθηματικής ωρίμανσης, ένδυσης και αυτοεξυπηρέτησης, προσανατολισμού στο χώρο και στο χρόνο, την ανάπτυξη της ζωγραφικής, δημιουργικού παιχνιδιού, κοινωνικών δεξιοτήτων, γραφοκινητικών δεξιοτήτων και μαθηματικής σκέψης.  Χρησιμοποιεί δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, της εργασίας και κυρίως του παιχνιδιού, που αποτελεί και το πιο ευχάριστο μέσο μάθησης. Η παρότρυνση της κινητικής επιδεξιότητας, φαντασίας, δημιουργικότητας και ιδεασμού μέσω των δραστηριοτήτων που επιλέγονται συμβάλλουν σημαντικά στην ανεξαρτησία, αυτό-κυριαρχία και το αίσθημα αυτοπεποίθησής του.

 

Ο θεραπευτής παρέχει οδηγίες για παρεμβάσεις και στο σπίτι, σχολείο ή άλλο καθημερινό περιβάλλον του ατόμου ώστε να γενικευθεί η εφαρμογή των δεξιοτήτων και να αυξηθεί η ανεξαρτησία του. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη η διαρκής επικοινωνία και συνεργασία με τους γονείς-φροντιστές του θεραπευόμενου.